یکی ها

همیشه باید یکی باشه ولی نیست،

همیشه "یکی" هست که،

زندگیمونو خراب کرده با نبودنش،

نمیدونم چرا همه ی ما این یک نفر رو داشتیم توی زندگیمون

خیلی دوست دارم بدونم،

همه ی اون یکی هایی که ولمون کردن رفتن،

چه حالی الان دارن،

یعنی واقعا دلشون تنگ نمیشه؟

یعنی وسط خنده هاشون بغض نمیکنن؟

اصن تا حالا شده با آهنگ شاد هم گریه کنن؟

یعنی...

یه جورایی خدا رحمت! کنه این "یکی" ها رو ...