غم اجباری

جایِ خالیه تو نفس‌گیره

وقتی به یادتم، گریه ام می‌گیره

محکومم به این غم اجباری

شکنجه میشم از بغض تکراری

حال و روزی که من دارم، درگیر غم و درداست

تو نیستی تـو روز و شبهام، یادت همیشه اینجاست

حال و روزی که من دارم، این عذاب لعنتی

نه صبری گذاشت برام نه طاقتی

تاوان صبوری چه سنگینه

زجری که می‌کشم، سهم من اینه...